Henk Kooij (82) woont al zijn halve leven met zijn vrouw Connie in de buurt Kesteren in de Haagse Beemden. “Ik woonde in Tilburg en Connie in Schiedam. Kesteren was in aanbouw en we reden er steeds langs over de A16. In 1987 betrokken we als eerste bewoners onze woning en we wonen hier nog met veel plezier.” Een gesprek met Henk over rechtvaardigheid, wat er in zijn buurt nodig is, Socrates en volhouden.
Henk is een bekend gezicht in de buurt, bij de woningcorporaties én op het stadskantoor. Hij houdt niet van half werk. Zo heeft hij de Verbinding opgezet en gezorgd dat de Beweegtuin en een Jeu de boules baan werden aangelegd. Henk vertelt met trots: “Mensen kunnen ontspannen een balletje gooien. Het is toegankelijk voor iedereen en er zijn bankjes om uit te rusten.”
Wat ik heb mag een ander ook hebben
Waar komt die gedrevenheid vandaan? “Ik heb een heel sterk gevoel voor rechtvaardigheid. Wat ik heb mag een ander ook hebben. Maar armoede heb ik ook gekend. Er zijn genoeg mensen in de wijk die zich terugtrekken als ze zonder succes iets bij de gemeente aankaarten. Mij zet je niet zomaar opzij. Ik zorg ervoor dat mensen mij kennen, mij zien. Vanuit enthousiasme en vrolijkheid. Ik voel de behoefte om voor de wijk die verbinding te maken. Omdat ik het wel kan.”
Waar blijft de professional?
Om de verbinding met bewoners goed te maken, moet er volgens Henk zeker wat veranderen. “Plannen als Verbeter Breda om buurten als Kesteren leefbaarder te maken klinken mooi. Maar waar blijven de professionals dan? Ik zie ze bijna niet.” Henk heeft ervaren dat je alleen contact kunt leggen als je je gelijkwaardig opstelt en de tijd neemt om in de wijken aanwezig te zijn.
Doe als Socrates
“Stop met moeilijke zinnen uitstrooien over mensen. Maak een praatje met bewoners en stel vooral vragen, net als Socrates. Je hoeft als professional niet alle antwoorden te hebben. En je hoeft het zeker niet voor de bewoner te bedenken. Neem een andere houding aan: “He, ik weet het ook niet. Zullen we er samen mee aan de slag gaan?” Ik heb ervaren dat een positieve en ontvankelijke houding ervoor zorgt dat je een fijn gesprek hebt. De ander voelt zich dan gelijkwaardig. Zo sta ik in het leven en ik gun anderen deze rijkdom ook.”
Vrije rol
Er zijn volgens Henk bovendien meer professionals nodig met een vrije rol. Die geen last hebben van wetten of regels die ze moeten uitvoeren. “Investeer in hen, geef ze tijd, leer ze weerbaar te zijn en met mensen om te gaan. Dat is een investering die zich terugbetaald. En zorg dat het niet stopt na een aantal jaar als de politiek wat anders wil. Dit moet blijven.”
Gordijnen dicht
Betrokkenheid van bewoners bij hun wijk is een mooi streven. Maar er zijn in Kesteren veel bewoners die grote stappen moeten zetten voor ze zover zijn. “Veel mensen leven hier teruggetrokken, ze zien niemand of houden hun gordijnen dicht. Als ik aanbel en ik merk dat ze zich alleen voelen, kom ik terug. Dan probeer ik ze te verleiden mee te gaan naar de Inloop bij de Verbinding. Ik ga ze gewoon ophalen. Als je dat niet doet, komen ze niet. Als je dat volhoudt, komen ze op een gegeven moment uit zichzelf. Maar je moet niet te vroeg opgeven.”
Buurthuis
Henk ziet gelukkig ook goede voorbeelden in de wijk. Woningcorporatie Laurentius investeert volgens Henk veel in het samenbrengen van mensen. “Sabine en Katja van Laurentius zijn echt goed bezig, ze werken fijn samen met bewoners.” Het liefst ziet Henk de buurthuizen weer open. “Er is een plek nodig waar mensen gewoon binnen kunnen lopen. Een centrum van samenzijn. Waar ze een spelletje kunnen doen en een nieuwe hobby kunnen ontdekken. Er is meer nodig dan een inloop kan bieden.”
Rijk mens
Inmiddels is Henk meer actief op de achtergrond. “Ik heb altijd van alles gedaan. Ik heb gevaren als ketelbinkie, was maatschappelijk werker, docent, ik ben kunstenaar en reikimeester. Inmiddels ben ik zelfs overgrootvader. Mijn lichaam wil alleen niet meer mee, ik heb geen energie meer om alles te doen. Ik voel me een rijk mens. Ik heb mijn talenten mogen ontdekken, heb veel geleerd en leer nog steeds. Ik organiseer zelf geen activiteiten meer, maar ik denk nog steeds mee. En dat blijf ik doen.”
Dit interview is uitgevoerd in opdracht van Gemeente Breda en hier terug te vinden.
