Skip to content
Menu

Blog

Mens zijn is een herberg (naar Rumi)

Mens zijn is een herberg

Elk moment van de dag verschijnt een nieuwe gast

Een voornemen waar je enthousiast van wordt

Een moment van kortsluiting, omdat je even niet overziet wat er gebeurt.

Een gevoel van liefde en warmte, wat er ineens kan zijn.

Genieten van kleine of grote dingen.

Of jezelf juist irriteren

Een behoefte aan jezelf laven aan de natuur, aan het oog strelen.

Of je er aan toegeeft of niet.

Verwelkom ze allemaal en onthaal ze gastvrij!

En dat is misschien nog wel het moeilijkst.

Want soms zit je niet op een gast te wachten.

Omdat je moe bent, je niet lekker voelt of zo graag wilt slapen.

Of juist, omdat je je prima voelt en dit graag zo wilt houden.

Ontmoet ze toch met een glimlach bij de deur.

Het geeft je misschien het inzicht, waar je zo op zat te wachten.

Onverwachte boosheid geeft lucht en ruimte.

Steeds terugkerende gasten vragen soms om een diepere blik naar binnen.

Wees dankbaar wie er komt

Want ze komen in jouw leven.

En wees je ervan bewust; iedere dag is anders. Ieder bezoek is anders. Ieder moment is anders.

En de enige die dat kan leven ben jij.

Afgelopen dinsdag hebben we tijdens het online Schrijfcafé Breda een bewerking gemaakt op het gedicht ‘de Herberg’ van dichter en filosoof Rumi. Rumi leefde van 1207 tot 1273, maar dit gedicht is tijdloos. Dit is mijn versie geworden.