Ken je dat? Dat je jezelf afvraagt of iets toevallig gebeurt of dat het ‘zo moet zijn’? Dat er een samenhang lijkt te zijn tussen dingen of tussen gebeurtenissen? Ik geef je wat voorbeelden.
Allereerst over mijn lief Dennis en mij. Toen we elkaar leerden kennen, vroeg hij me op een gegeven moment wanneer ik jarig ben. ‘Op 10 augustus’, antwoordde ik. ‘Oh, ik ook’, was zijn reactie. Vervolgens moest hij zich legitimeren, want ik geloofde hem niet. Toeval?
Als klein meisje woonde ik in Den Bommel, op het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee. Dennis woonde tijdens zijn basisschooltijd met zijn ouders in Rotterdam in het Den Bommelhof. Toeval?
In Den Bommel kwam ook de bibliobus, waar ik samen met mijn moeder boeken leende. Dennis zijn vader reed vroeger met de bibliobus. En deed in diezelfde periode ook de plaatsen op Goeree-Overflakkee aan. Was het zo dat het hummeltje van toen haar boeken liet afstempelen door haar schoonvader in spe?
En dan heb ik ook nog iets met getallen. Toen ik mijn ouderlijk huis verliet ben ik in Breda gaan wonen, in een appartementencomplex met het huisnummer 56a. Jaren later ben ik bij Dennis gaan wonen op nummer 56. Na de verkoop van dat huis gingen we huren op nummer 28 (de helft van 56). En het huis waar we nu wonen, heeft ook nummer 28. Zou een eventuele volgende woning dan huisnummer 14 hebben?
Ik geloof niet dat toeval bestaat. Aan de andere kant kan het ook wishful thinking zijn. Als toeval niet bestaat, dan gebeuren dingen met een reden. En dat maakt sommige gebeurtenissen draaglijker. Onderdeel zijn van iets groters vind ik een fijne gedachte. Hoe dan ook, ‘toevalligheden’ zijn wel heel leuk om te ontdekken.
Geloof jij in toeval? Of juist niet? Heb je ervaringen met ‘toevalligheden’? Ik ben heel benieuwd! Laat je het weten via mijn socials?