Kan een gewone basisschool bieden wat Tygo nodig heeft? Dit vroegen we de onderzoekster die ons vertelde dat Tygo hoogbegaafd is. Ze had geen pasklaar antwoord. Want het hangt af van hoe bereid een basisschool is om aanpassingen te doen. Hoe komen we er dan achter?
Alles kunnen
Inmiddels begrijp ik dat het antwoord van de onderzoekster klopt. Er zijn gewone basisscholen die hoogbegaafde leerlingen goed kunnen begeleiden, tot aan individuele trajecten toe. En er zijn scholen die zeggen dat ze alles kunnen, maar in de praktijk te weinig bieden. Dat hoor en lees ik ook terug uit reacties op mijn vorige blog, dankjewel daarvoor. We vroegen het natuurlijk aan de basisschool zelf. De docent en HB-specialist waren van mening dat zij het kunnen.
Verder weg kijken?
We onderzochten ook de mogelijkheden voor voltijds HB-onderwijs. We hebben zo’n school in ons dorp, dat leek ideaal. Vol, helaas. Net als andere HB scholen in de nabije omgeving. De twijfel sloeg toe. Gaan we nog verder weg kijken, terwijl er nog kansen zijn op deze basisschool? Gaan we Tygo echt uit de omgeving halen die hij kent? Het mooie van dit dorp is de verbinding van de kinderen onderling. Ze kennen elkaar allemaal. Tygo wil het liefst in zijn klas blijven, want daar heeft hij vrienden.
Jens is er ook nog
En dit gaat steeds over Tygo, maar Jens is er ook nog! Gaan we dan naar 2 scholen rijden? Of gaat Jens mee? Jens wordt ook getest, want broertjes en zusjes blijken ook vaak hoogbegaafd te zijn. En ook, wat betekent het voor ons? Wij werken allebei. Krijgen we dat allemaal georganiseerd? Het duizelde, we hebben het er even bij gelaten.
Plusklas gestopt
Een paar maanden verder gaat het met Tygo in de klas niet beter. Eerder slechter in vergelijking met vorig jaar. De plusklas stopte opeens en de HB deskundige die hem ook les gaf, is naar een andere klas overgeplaatst. Lerarentekort. Het compacten van de stof en verrijken is niet voldoende voor Tygo. De hogere denkniveau’s analyseren, evalueren en creëren moeten worden aangesproken. Ik hoor niet terug uit Tygo’s verhalen dat hij hierop uitgedaagd wordt. Hij klaagt vooral over het eindeloos herhalen.
Modder niet door
Vrijdag bezocht ik een oudergroep van Pharos, een landelijke vereniging voor ouders van hoogbegaafde kinderen. Want ik twijfel over onze aanpak. Ik slaap er soms slecht van. ‘Modder niet door’, was de gemene deler. ‘Als je te lang wacht, loopt je kind echt vast. En valt het uit.’ Hier lieten diverse ouders hun kind versnellen. De basisschool is geen voorstander van versnellen. Ik ook niet. Zelf was ik vroeg klaar met de havo. En miste op het hbo daardoor aansluiting met studiegenoten. Dat kwam gelukkig goed toen ik daar vertraagde, met lieve vriendinnen die ik nog zie. Een jaar kan veel verschil maken. Maar hebben we nog wel een keuze?
Er komt verandering
In de klas merkt de docent nog steeds weinig aan zijn gedrag. En dat maakt het lastig. Hij neemt het vooral mee naar huis, naar zijn veilige plek. Thuis zijn de emotionele buien en het slecht in slaap vallen. Maar er komt verandering! Er is binnen de scholenstichting een programma voor leerlingen met een aanvullende ondersteuningsvraag. Deze leerlingen gaan een dag per week naar een andere locatie in Breda waar ze gezamenlijk les krijgen en een traject op maat. Nog een gesprek te gaan en dan weten we zeker of Tygo daar volgende maand kan starten.
Op tijd zijn
Ik ben er blij mee, maar nog niet gerust op. ‘Eerst zien en dan geloven’, is helaas mijn nieuwe wantrouwige motto. Ik hoop dat dit programma biedt wat hij nodig heeft. En dat de plusklas komend jaar weer opstart. We willen niet doormodderen tot en met groep 8. Dus toch oriënteren op HB basisscholen. Terwijl we ons komend jaar ook moeten oriënteren op middelbare scholen. Het voelt tegenstrijdig en ik wil het nog steeds niet, maar misschien is het nodig. Het voelt alsof ik altijd net achter de feiten aanloop, net te laat ben. Ik wil graag een keer op tijd zijn.